Επειδή η μυωπία αποτελεί ένα διαθλαστικό σφάλμα, η φυσική αιτία της μυωπίας είναι συγκρίσιμη με οποιοδήποτε οπτικό σύστημα που βρίσκεται εκτός εστίασης. Ο Borish και ο Duke-Elder ταξινόμησαν τη μυωπία με αυτές τις φυσικές αιτίες στις παρακάτω κατηγορίες ^32,34:

Η αξονική μυωπία αποδίδεται σε αύξηση του αξονικού μήκους του ματιού. ³⁴

Η διαθλαστική μυωπία αποδίδεται στην κατάσταση των διαθλαστικών δομών και στοιχείων του οφθαλμού. ³⁴

Ο Borish ταξινόμησε περαιτέρω την διαθλαστική μυωπία σε:

Μυωπία η οποία αποδίδεται σε υπερβολική ή αυξημένη καμπυλότητα μίας ή περισσοτέρων διαθλαστικών επιφανειών του ματιού, ειδικά του κερατοειδούς.³⁴ Ο δείκτης μυωπίας αποδίδεται στη διακύμανση του δείκτη διάθλασης ενός ή περισσοτέρων οφθαλμικών μέσων.³⁴

Διάγνωση

Η διάγνωση της μυωπίας γίνεται συνήθως από έναν επαγγελματία της υγείας των ματιών, δηλαδή έναν οπτομέτρη ή έναν οφθαλμίατρο. Κατά τη διάρκεια μιας διάθλασης, χρησιμοποιείται ένα αυτόματο διαθλασίμετρο ή ρετινοσκόπιο για να δώσει μια αρχική αντικειμενική εκτίμηση της διαθλαστικής κατάστασης κάθε οφθαλμού και στη συνέχεια χρησιμοποιείται ένα φορόπτερο ή ο δοκιμαστικός σκελετός με τους φακούς, για να υποκαταστήσει υποκειμενικά τη συνταγή γυαλιών του ασθενούς. Άλλοι τύποι διαθλαστικών σφαλμάτων είναι η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός.